دمپایی صندل چوبی منجر به درگیری مادرشوهر و عروس شد

یکی از دمپاییهای قدیمی دمپایی صندل چوبی می باشد که امروزه در ساخت آن از طرحها و مدلهای جذاب و گوناگونی استفاده می شود. بسیاری از این دمپاییهای قدیمی چوبی جنبه نوستالژیکی داشته و تاریخی می باشد.

دمپایی منشأ خود را در دمپایی شرقی می یابد قدیمی ترین دمپایی های تزئین شده با ورق طلا در مقبره های قبطی از قرن دوم یافت شده است.

در گذشته مخصوصاً با پاپوش های چوبی برای بهبود راحتی پوشیده می شد. در قرن 15، آن را در کفش یا گالوش می پوشیدند، به ویژه در ایتالیا که مد خود را از آغاز قرن 16 به فرانسه صادر کرد. سبک بودن و سهولت استفاده از آن، آن را به یک کفش آپارتمانی عالی تبدیل کرده است، مخصوصاً توسط خانم ها استفاده می شود.

قدیمی ترین کارخانه دمپایی و دمپایی پشمی کامل در فرانسه، Establishments Amos، در Wasselonne در آلزاس نصب شد. این شرکت که توسط چارلز آموس در سال 1795 تأسیس شد، نزدیک به 2000 کارگر را در اوج خود استخدام کرد. این شرکت بزرگترین شرکت دمپایی فرانسه بود. رقابت‌های آسیایی بر او برتری یافت و در سال 1987 اعلام ورشکستگی کرد.

در خانواده دمپایی ها، دمپایی نمدی بسیار معروفی نیز وجود دارد که در سال 1907 ظاهر شد.

دمپایی شیشه ای سیندرلا در برخی از کلیساهای آنتکلسدونی (به ویژه در میان ارامنه و سریانی ها)، وزیران، متکلمان و جشن (ها) به نشانه فروتنی و احترام، دمپایی می پوشند تا به محراب بروند.

دمپایی در غرب با راحتی خانه مرتبط است و در دنیای دهقانان پاداش یک روز کاری سخت را تجسم می کند: راحتی پاهای گرم در مقابل شومینه. در قرن نوزدهم، کلمه “دمپایی” که به صورت تحقیرآمیز استفاده می شد، با بورژوازی آرام یا خانه دار همراه بود.

در مسابقات بداهه به تماشاگران دمپایی داده می شود و در صورت مخالفت داور با تصمیمات داور یا به ندرت در صورتی که بداهه گویی های او را دوست نداشته باشند ، به سمت داور پرتاب می کنند.

تاریخچه کفش به مدت‌ها قبل از دوران ما برمی‌گردد… همیشه وسیله‌ای برای نمایش موقعیت اجتماعی افراد بوده است. به گذشته برگردید و تکامل کفش را در طول زمان کشف کنید.

اولین شواهد بصری کفش در نقاشی های غار پیدا شد. مناظری که مربوط به 13000 تا 15000 سال پیش است، شکارچیانی را با پوست حیوانات و چکمه های خز به تصویر می کشد.

سپس، کشف مومیایی اوتزی ثابت کرد که انسان ها در 5000 سال پیش کفش می پوشیدند. در واقع، کفش های او آستر بود، با توری بسته شده بود و با کفی بریده بریده بود.